شرکت های دانش بنیان، چه شرکت هایی هستند؟

شرکت دانش‌بنیان (Knowledge-based Enterprise) به شرکتی اطلاق می‌شود که دانش و فناوری جزئی جدایی‌ناپذیر از دارایی‌های آن محسوب می‌شود. در ایران، این شرکت‌ها به صورت خصوصی یا تعاونی با هدف تلفیق علم و ثروت، توسعه اقتصاد دانش‌محور و تجاری‌سازی دستاوردهای تحقیق و توسعه در حوزه فناوری‌های برتر و با ارزش افزوده بالا، مطابق معیارهای قانونی تأیید می‌شوند.

محدودیت‌های قانونی:
بر اساس قوانین جمهوری اسلامی ایران، شرکت‌های دولتی، مؤسسات و نهادهای عمومی غیردولتی و نیز شرکت‌هایی که بیش از ۵۰٪ مالکیت آنها در اختیار این نهادها باشد، از شمول حمایت‌های قانونی شرکت‌های دانش‌بنیان خارج هستند.

پیشینه بین‌المللی:
در سطح جهانی، کشورهای مختلف نیز مؤسسات مشابهی را ایجاد کرده‌اند. به عنوان مثال، در روسیه مؤسسه “روستخ” در سال ۲۰۰۷ با هدف توسعه و ادغام شرکت‌های فناوری پیشرفته و دانش‌بنیان تأسیس شد.

قانون حمایت از شرکت‌های دانش‌بنیان:
قانون حمایت از شرکت‌ها و مؤسسات دانش‌بنیان و تجاری‌سازی نوآوری‌ها و اختراعات، مشتمل بر سیزده ماده و شش تبصره، در تاریخ ۵ آبان ۱۳۸۹ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید و پس از تأیید شورای نگهبان در تاریخ ۳۰/۸/۸۹ برای اجرا ابلاغ شد.

معیارهای کالاها و خدمات دانش‌بنیان:

۱. سطح فناوری:

  • قرار داشتن در حوزه فناوری‌های بالا یا متوسط به بالا

  • غیرقابل کپی‌برداری بودن دانش فنی

  • نیازمند تحقیق و توسعه قابل توجه

  • ایجاد خواص یا کارکردهای پیچیده در محصول

۲. مرحله تولید:

  • تولید انبوه یا حداقل نمونه آزمایشگاهی قابل بررسی

  • ارائه اسناد فروش برای خدمات

۳. طراحی مبتنی بر تحقیق و توسعه:

  • طراحی زیرسیستم‌های اصلی

  • طراحی یکپارچه‌سازی کالا و خدمت

  • طراحی فرایند تولید پیچیده

سطوح کالاها و خدمات دانش‌بنیان:

  • سطح ۱: محصولات با فناوری برتر، ارزش افزوده بالا و پیچیدگی فنی بالا

  • سطح ۲: محصولات با فناوری برتر و ارزش افزوده بالا، اما با پیچیدگی فنی کمتر (فاقد معافیت مالیاتی)

طبقه‌بندی شرکت‌های دانش‌بنیان:

۱. نوپا نوع یک:

  • فاقد سابقه مالیاتی یا درآمد عملیاتی

  • دارا بودن محصولات سطح ۱ در حد نمونه آزمایشگاهی

۲. نوپا نوع دو:

  • فاقد سابقه مالیاتی یا درآمد عملیاتی

  • دارا بودن محصولات سطح ۲ در حد نمونه آزمایشگاهی

۳. تولیدی نوع یک:

  • حداقل ۲۵٪ درآمد عملیاتی از فروش محصولات سطح ۲

۴. تولیدی نوع دو:

  • دارای سابقه درآمد عملیاتی

  • فعال در حوزه فناوری‌های برتر

  • دارا بودن محصولات سطح ۱ یا ۲ و یا اجرای پروژه‌های EPC

حمایت‌های قانونی:

  • معافیت‌های مالیاتی و گمرکی

  • تسهیلات بانکی از صندوق نوآوری و شکوفایی

  • معافیت از پرداخت حق بیمه قراردادها

  • اولویت خرید داخلی

  • تخفیف استفاده از خدمات آزمایشگاهی

  • تسهیلات نظام وظیفه

ارزیابی سطح فناوری:
بر اساس راهنمای فراسکاتی، فعالیت‌های تحقیق و توسعه باید دارای ویژگی‌های زیر باشند:

  • جدید و بدیع بودن

  • وجود خلاقیت

  • عدم قطعیت

  • قابلیت بازآفرینی

  • نظام‌مندی

سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) سطوح فناوری را به چهار دسته تقسیم می‌کند:

  • سطح بالا (بیشترین میزان تحقیق و توسعه)

  • متوسط به بالا

  • متوسط به پایین

  • پایین

این طبقه‌بندی به ارزیابی دقیق‌تر فعالیت‌های پژوهش و توسعه در شرکت‌های دانش‌بنیان کمک می‌کند.

عبارت مورد نظر خود را برای جستجو وارد کنید